ส่วนมากก็อยากจะรีวิวหนังใหม่ๆ แต่คิดว่าประเด็นให้คิดมันก็คงไม่พ้นเรื่องบันเทิง ก็เลยหยิบเรื่องนี้ครับ Buffalo ’66 มาแตกประเด็นความอินดี้กันหน่อย
ความอินดี้ ปน แนวของหนัง Buffalo ’66 นั้นต้องยกให้กับ การกำกับ และเขียนบท ไปจนถึงเป็นพระเอกในเรื่องไปด้วยเลยของ Vincent Gallo ที่รับบทเป็น Billy Brown วัยรุ่น เซอร์ๆ แนวๆ ที่ต้องออกจากสถานกักกัน หรือเรือนจำสักอย่างเพราะพ้นโทษ มีจุดประสงค์คือเดินทางกลับไปเยี่ยมพ่อแม่ของตัวเอง
ระหว่างทางที่เดินทางก็บังเอิญเกิดเหตุการณ์ไป ลักพาตัว Layla รับบทโดย Christina Ricci สาวนักเต้นบัลเลต์ไปด้วยหนังก็เข้าข่าย พ่อ แง่ แม่งอน ตบตีขัดขืนหนีปล่อย ปล่อยหนี Kiss Kiss Bang Bang ตามเรื่อง จนกระทั่งไปพบกับพ่อแม่ของ Billy คือ Jimmy และ Jan Brown รับบทโดย Ben Gazzara และ Anjelica Huston (ซีรีย์ Smash) ก็เลยขอให้ Layla เล่นละครเป็นแฟนสาวที่กำลังจะแต่งงานให้พ่อแม่ได้ ชื่นใจหน่อย Layla ก็เลยตกกระไดพลอยโจน รับบทแฟนสาวไปตามระเบียบ ระหว่างการเดินทางชีวิตที่ไร้จุดหมายของ Billy และ Layla ก็ทำให้ทั้งคู่เริ่มมีใจให้กัน ไปจนถึงบทสรุปของการแก้แค้นของ Billy ต่อคนที่ทำให้เขาต้องติดคุก
ประเด็นสะท้อนของหนัง Buffalo ’66 นั้นคือภาพสะท้อนของสังคมในปี 1998 หรือ Culture ของคนในยุคนั้น ภาวะของการตกงาน นายทุนรวย คนระดับล่างก็จน ทำงานส่งเงินให้นายทุนปั่นหุ้นกัน รวมทั้งวัฒนธรรมกึ่งๆ New Wave หลงยุคที่ปรากฏในหนัง รูปแบบ อาร์ทๆ แนวๆ และอินดี้สุดๆ อีกทั้ง สะท้อนการ “หลงทาง” ของตัวเอก Billy ตั้งแต่เริ่มเรื่องที่ออกจากคุกปั๊บ จับนางเอกปุ๊บ ไปจนผูกเรื่องช่วงกลางๆ ไปจนท้ายๆ
Billy เปรียบเสมือนตัวแทนของคนที่ สูญเสีย และ และ เสียศูนย์ ในเวลาเดียวกัน ภายหลังจะทราบว่า เขาถูกเพื่อนหักหลังทางด้านธุรกิจ โต๊ะพนันฟุตบอล จนต้องติดคุก และการออกมาจากคุกจุดประสงค์ที่ไปพบพ่อและแม่ของเขา คือการบอกลาครั้งสุดท้ายก่อนจะกลับไป แก้แค้น เพื่อนที่หักหลังเขา หลายๆ คนที่เริ่มรู้สึกว่า ชีวิตไม่มีเป้าหมาย ไม่มีแรงบันดาลใจก็จะเหมือนกันว่าเราเป็นเพียง ก้อนเนื้อเดินได้ ที่ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ หรือ สินค้าบางอย่างที่โดนโละสต๊อกออกไปจาก แผงเรียบร้อย รอวันที่เน่าหรือบูด หากเมื่อวันหนึ่ง ไม่มีจุดหมายให้ไขว่คว้าแล้ว ก็ไม่มีอะไรจะเสียที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป
และนั่นคือ ข้อความ ที่ Buffalo ’66 ส่งให้กับคนดูไว้คิดเล่นๆ ผ่านภาพยนตร์ดราม่า ตลกร้าย เนิบๆ อาร์ทๆ และอินดี้โคตรๆ
ส่วนนี้มีการเปิดเผยเนื้อหา
ในตอนท้าย Billy ตัดสินใจมอบทรัพย์สินทุกอย่างให้กับเพื่อน และตัดสินใจจะเอาปืนกระบอกหนึ่งเดินข้ามฟากโรงแรมของตนไปกราดยิงคู่อริในบาร์ โดยไม่สนใจว่า Layla จะขอร้อง และฟูมฟายสุด เพื่อไม่ให้ชายที่เธอรักไปแก้แค้น
เมื่อถึงบาร์ Billy ยิงคู่อริภายในบาร์ และตัดสินใจยิงตัวตายตาม
…
…
..
..
.
.
แต่แล้วเขาก็คิดได้ เหตุการณ์เมื่อครู่เป็นแค่ภาพในหัว เขาวางหูโทรศัพท์ที่คุยกับเพื่อนสนิทลง แล้วเดินย้อนกลับไปสั่งอาหารร้าน Fast Food แล้วเดินกลับไปที่ Motel ของเขา แล้วลงไปนอนกอด Layla อย่างมีความสุข
อันที่จริงๆ แล้ว ความอินดี้สุดของ Buffalo ’66 ในแง่ของการเล่าเรื่องแบบเป๋ไปเป๋มา ช่วงแรกอาจจะดูน่าเบื่อ แต่พอเอาเข้าจริงแล้ว มันเป็นสไตล์ที่ดูสนุกเข้าท่ามากกว่า ภาพยนตร์ในช่วงยุคหลังๆ ไปเลยครับ
อีกทั้ง หลังจากที่ดูจบ ผมได้คำตอบว่า ต้นเหตุทั้งหมดที่ทำให้ Billy นั้นเหมือนก้อนเนื้อเดินได้อยู่ไปวันๆ ก็คือ ความแค้น ความโกธร เพียงแค่คิด และให้อภัยลืมมันไป ทุกสิ่งก็เริ่มต้นใหม่ได้ทันที
ให้อภัยตัวเอง และให้อภัยผู้อื่นๆ หนังก็จะจบแบบ Happy Ending ครับ
