สมิง พราน ล่า พราน นับว่าเป็นภาพยนตร์ไทยที่ลงทุนในเรื่อง CGI ผูกตำนานเก่าแก่ในป่าอย่างปิศาจร้ายเสือสมิงที่อาฆาตแค้นกับพรานป่ามือฉมังอย่างพรานบุญ
ผมรับชมภาพยนตร์เรื่องนี้ย้อนหลัง อาจจะเคยเห็นป้ายโปสเตอร์ตามทางด่วนสักแห่งเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้จนกระทั่งได้ปรากฏบนรายการภาพยนตร์ไทยในแอปพลิเคชันของ AIS PlayBox ก็เลยได้โอกาศเปิดดูด้วยความไม่คาดหวัง และปราศจากการค้นหาข้อมูลใดๆ ของเรื่องราว สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ข้อดี และ ข้อเสีย ในความไม่สมบูรณ์ของเรื่องนี้ค่อนข้างมีเท่าๆ กันไป
ขออนุญาตพูดในเรื่องของ “ข้อเสีย”
แม้ว่าจะถูกหยิบล้อมาเป็นเวลานานแสนนานเกี่ยวกับ CGI ของไทย ทั้งที่จริงๆ ตัวผมเองก็อยู่ในแวดวงคนเก่งๆ โปรดักด์ชันเนียนๆ แค่การขยับเสือให้พริ้วทำได้ (แต่งานพวกนี้อยู่ที่เงิน แลัมักจะเป็นงานที่ต่างชาติมาจ้างทีมคนเก่งจากประเทศไทยทำให้) ซึ่งเวลาภาพยนตร์ไทย ทุนไทยทำก็มักจะได้งานอีกแบบปรากฏที่ค่อนข้างต่ำกว่ามาตรฐาน ใน สมิง นี้อยู่เส้นกลางๆ คือถ้าไม่นับว่าบางฉาก CGI มันลอยจนเกินไป มันก็คือเรื่องสนุก แต่เข้าใจว่ามันมีเรื่องของทุนนั่นแหละครับที่ทำให้มันไปไม่สุด ทำให้แม้จะมี CGI ของเสือ หมา? ปิศาจ คนครึ่งเสือ หรือ ฉาก VFX นั้นก็จะมีความขัดใจปรากฏขึ้นมาให้เห็นชัดๆ ตรงหน้าว่า CGI มันลอยจังวะ
ข้อเสียนอกนั้นคือ นักแสดง คือเป็นเรื่องที่ยากมากจะเห็นนักแสดงไม่ท่องบทหรือพูดแข็งๆ ทั้งที่ตัวละครอื่นๆ ที่เด่นกว่าตัวเอกกลับเป็นธรรมชาติมากกว่า
ทั้งหมดคือ ข้อเสีย ที่เราต้องทำใจกับภาพยนตร์เรื่องนี้
สำหรับข้อดีก็คงต้องยกให้กับ บท ที่เล่นแบบง่ายๆ ย่อยง่ายคือไม่ได้ดีระดับขึ้นหิ้งแต่มันก็ทำให้เพลินและลดทอนความหงุดหงิดใจของ การแสดงที่แข็งและ CGI ลอยๆ บางฉาก ที่สำคัญไม่ว่าจะจงใจไม่จงใจ ข้อดีของภาพยนตร์ สมิง พราน ล่า พราน คือการเลือกเอาตำนาน เสือสมิง มาเล่าแบบ แอนิเมชัน มากกว่าภาพยนตร์ที่เน้น VFX ประมาณว่าถ้าเรามองว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้คือแอนิเมชัน เรื่องนึงมันคือความสนุกกับตำนานเพลินๆ แต่ถ้ามองว่ามันคือภาพยนตร์ขาย CGI นั่นก็จะกลายเป็นว่าฝีมือไม่ถึง
ดังนั้นผมอาจจะขอชมในความพยายามของทีมงาน ทั้ง CGI และ บทที่เพลินอุ้มเรื่องราวของเสือสมิงกับความแฟนตาซีของเรื่องว่า “ผ่าน” และอยากเห็นพัฒนาการมากกว่านี้เพิ่มขึ้น เหตุผลคือผมได้ดูหนังใน แอป iQiyi เรื่อง Crocodile Island ปี2020 นี่เอง CGI แย่กว่าเรื่องนี้มาก
เรื่องราวของสมิงเริ่มต้นขึ้นที่หมู่บ้านพราน เมื่อ พรานบุญ(ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) ได้ช่วยชีวิตเด็กในหมู่บ้านชื่อไอ้แดง ให้รอดพ้นจากการใช้ภาพลวงล่าเหยื่อของลูกเสือสมิง โดยหารู้ไม่ว่าการฆ่าครั้งนี้ แม่เสือได้จองเวร บุกเข้าหมู่บ้านพรานเพื่อแก้แค้น เป้าหมายหลักคือเด็กสาวลำดวน ผู้เป็นลูกสาวพรานบุญ แต่ปราง เมียพรานบุญแม่ของลำดวนเข้ามาช่วยและแลกชีวิตปกป้องลูกสาวได้ทัน เมื่อพรานบุญกลับมาแล้วพบว่าตนต้องสูญเสียเมีย พรานผู้หัวใจสลายฝากลูกไว้กับหัวหน้าหมู่บ้านเชื้อสายจีน แล้วเดินเข้าไปตามล่าเสือสมิงตนนั้น ที่เขาได้สร้างบาดแผลให้กับมันการล่าเพื่อล้างแค้น และวังวนของการจองเวนเริ่มต้นขึ้นและไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุดลง
เวลาผ่านไปยาวนาน สมิงยังคงฆ่าคนในหมู่บ้านตลอดเวลา ไม่ได้ฆ่าเพื่อกินแต่ฆ่าเพื่อล้างแค้นแล้วทิ้งศพไว้ เป็นเหตุให้เจ้าหน้าที่ป่าไม้มือใหญ่ได้เดินทางมา พร้อมกลุ่มนักล่าฝรั่ง พร้อมกับ พี่น้องล่าเสือชาวจีนของหัวหน้าหมู่บ้าน ต่างรวมตัวมายังหมู่บ้านพรานแห่งนี้โดยมิได้นัดหมาย จากเรื่องราวล่ำรือถึงอาถรรพ์ในป่า และโชคชะตาของพวกเขารวมทั้งพรานบุญและลำดวน ก็เวียนพบบรรจบกับ หมอเสือเขมร พรานดำปริศนา ร่วมกันตามล่าในป่าอันตรายแห่งนี้
ความน่าสนใจเพิ่มเติมคือ กลุ่มพี่น้อง 5 คนที่ต้องสวมหน้ากากจับเสือ และกลุ่มพรานหลากเชื้อสายมารวมในแฟนตาซี เรื่องเล่าในสมิง พราน ล่า พราน ทำให้เป็นสิ่งที่บอกได้ว่าพอ “ผ่าน” และดูได้เพลินๆ ไม่ถึงกับแย่ อย่างที่คำวิจารณ์ว่ากัน
สำหรับผม 6.5/10 ให้คะแนนความพยายาม
